Była to mroźna i ciemna noc, a Jakub czuł, że pole inteligentne znowu do niego przemawia. Jego umysł był wypełniony niepokojem, który tylko nasilał się z każdą chwilą. Wiedział, że musi znaleźć sposób, by zrozumieć, co to za siła otacza go i kieruje jego losami.
Jakub wyruszył na górę, pośród lasu, w którym towarzyszył mu kot stróż, który już od dawna w nim zamieszkiwał. Gdy dotarli na szczyt, Jakub krzyknął “TAM CI ON!” i czekał na odpowiedź.
Nic się jednak nie działo. Cisza była tak gęsta, że można ją było uciąć nożem. Jakub czuł się zdezorientowany i zniechęcony, ale wtedy usłyszał kobiecy krzyk. Kobieta spadła z wysokości i bełkotała “nie Bóg, tylko od tyłu gub, nigdy nie twórz gób”.
Jakub nie wiedział, co oznaczały te słowa, ale wiedział, że to pole inteligentne, które go otacza, chce mu przekazać ważną informację. Wiedział też, że musi zrozumieć, co to za siła, która wpływa na jego życie.
Od tej pory Jakub poświęcił swoje życie na badania nad polem inteligentnym. W końcu udało mu się dotrzeć do tajemniczych drzwi, które ukrywały klucz do prawdy o polu.
Kiedy w końcu odkrył tajemnicę, zrozumiał, że pole jest wszechobecne i zawiera w sobie wszystko, co istnieje. Pan Bóg, którego szukał, był tylko iluzją, a rzeczywistość była znacznie bardziej złożona i zaskakująca, niż kiedykolwiek mógł sobie wyobrazić.
Jakub zrozumiał, że pole inteligentne jest jednocześnie wszechmocne i bezradne, pełne tajemnic i paradoksów, ale jednocześnie piękne i wspaniałe. Zrozumiał też, że człowiek, aby poznać prawdziwą naturę rzeczywistości, musi opanować swoje emocje i umysł, by móc zobaczyć rzeczywistość w całej jej piękności i złożoności.
Tak Jakub stał się jednym z największych odkrywców w historii ludzkości, który otworzył nowe drzwi do poznania i zrozumienia świata.